Pensioenen: Speelbal van, of hefboom voor veranderingen? – update mei 2020

Kan er sprake zijn van een houdbaar pensioensysteem binnen een gemankeerd economisch systeem?
Deze vraag krijgt nu bij de aanvang van de corona crisis een nieuwe urgentie en betekenis. De herstelmaatregelen noodzakelijk om uit de crisis te komen zijn een kans om daarmee ook de noodzakelijke veranderingen binnen het economische systeem een zeer gewenste draai en dynamiek te geven. Dit artikel uit januari 2020 krijgt in deze tijd daarom een nieuwe relevantie.

door: Joseph van Keulen

De aanleiding voor dit artikel ligt besloten in de moeizame gang van zaken rond de pensioendiscussie. Wat is daarvan de oorzaak? Ligt dat bij de betrokken partijen of is er iets veel fundamenteler aan de hand? Is een goed functionerend pensioenstelsel gebaseerd op kapitaaldekking mogelijk als het op kapitaal gebaseerde economische systeem zelf in een overlevingscrisis zit? In het kort de vraag die voor ons ligt: Kan er sprake zijn van een houdbaar pensioensysteem binnen een gemankeerd economisch systeem? Het antwoord: Neen!

Het is een tijd van verandering voor het pensioenstelsel maar meer nog voor het uitvinden van een duurzaam economisch stelsel. Een duurzaam kapitalisme?
Het gaat dus niet om veranderingen binnen het systeem maar om veranderingen van het systeem zelf.

lees het artikel.

Van een definiërend naar een energetisch wereldbeeld – deel 2

Deel 2:
De noodzakelijke verandering

door Mathieu Wagemans

Het in deel 1 gepresenteerde beeld wijkt nogal af van de wijze waarop de werkelijkheid betekenis krijgt binnen beleid, bestuur, rechtspraak en wetenschap.
Er is sprake van een ander perspectief. Dat heeft als voordeel dat er aandacht is voor wat mensen als betekenisvol ervaren. Maar juist omdat het erg afwijkt van het bestaande, is de vraag aan de orde of een dergelijk beeld van de werkelijkheid ook basis kan worden van bijvoorbeeld overheidsbeleid. Is het realiseerbaar en hoe zou dat dan moeten?

Dergelijke vragen staan in deel 2 centraal: over mogelijke en noodzakelijke veranderingen, waarbij bewustzijnsverandering een belangrijke rol speelt

Lees het volledige artikel:
De noodzakelijke verandering = deel 2

(deel 1 gaat over het gangbare definiërende wereldbeeld.)

Van een definiërend naar een energetisch wereldbeeld – deel 1

Deel 1:
Nieuw beleid past niet in bestaande kaders en vraagt een ander perspectief

door Mathieu Wagemans

Onze instituties, met name de overheid, de wetenschap en de gezondheidszorg definiëren onze werkelijkheid in wetten, verordeningen, theorieën, ziektebeelden en behandelingen. Ze hebben de macht hun definities en hun wereldbeeld min of meer dwingend te doen gelden. Er is ook een ander wereldbeeld mogelijk, waarin de werkelijkheid wordt beschouwd als energie, minder is vastgelegd en meer ruimte laat voor variatie en verandering. Dit is in onze tijd hard nodig.

We construeren onze werkelijkheid. Verandering begint vaak met een andere kijk op de werkelijkheid. Door van perspectief te veranderen vertoont de werkelijkheid zich anders aan ons, kijken we anders tegen vraagstukken aan en komen andere oplossingen in beeld. We willen in dit artikel een andere werkelijkheid verkennen. Aansluitend zullen we het betekeniskader schetsen dat kenmerkend is voor onze moderne samenleving. Wat zijn daarin de vaste veronderstellingen, uitgangspunten en routines?

Deel 1 gaat over het gangbare definiërende wereldbeeld.

Deel 2 over mogelijke en noodzakelijke veranderingen, waarbij bewustzijnsverandering een belangrijke rol speelt.

lees het volledige artikel:
Van een definiërend naar een energetisch wereldbeeld – deel 1

Een pleidooi voor een kwantumbenadering in wetenschap, bestuur en beleid

Civis Mundi Digitaal #90

door Mathieu Wagemans

Disciplines als beleidskunde, organisatiekunde en bestuurskunde hebben veel kennis en inzicht opgeleverd. Maar tegelijkertijd hebben we steeds meer te maken met vraagstukken waar we de grip op zijn kwijtgeraakt. We verfijnen protocollen. Ons beleid wordt steeds verfijnder en regels steeds gedetailleerder We stellen steeds hogere eisen aan rapportages en controles. Maar helpt dat allemaal wel? Zijn we niet bezig vast te lopen? Worden we niet de gevangene van onze eigen regels? Heeft het juridische het langzamerhand niet gewonnen van onze beleidsambities? Kortom: zijn we niet toe aan een kwantumsprong? Moeten we niet het lineaire denken en heel nauwkeurige verbanden tussen oorzaken en gevolgen achter ons laten en nieuwe horizonten verkennen? En lukt dat wel met onze huidige opvattingen over wetenschappelijk onderzoek?

lees verder/volledig artikel